ارزیابی میزان تحقق پذیری کاربری های پیشنهادی طرح های هادی روستایی (نمونه موردی:روستاهای شهرستان خواف)

امروزه طرح هادی روستایی مهمتریت ابزار مدیریت توسعه روستایی در ایران است. با گذشت بیش از سه دهه از شروع اجرای این گونه طرح ها در نواحی روستایی کشور و اندوختن تجربه، لازم است بدانیم که اجرای این گونه طرح ها چه نتایج و پیامدهایی را برای جامعه روستایی کشور به همراه داشته است. این نوشتار ارزیابی میزان تحقق پذیری کاربری های پیشنهادی این طرح ها را در شهرستان خواف مورد توجه قرار داده است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بخش عمده ای از داده های آن براساس مطالعات میدانی، از طریق پرسشنامه با حجم نمونه 253 نفر در 10 سکونتگاه روستایی که از اجرای طرح هادی آنها 10 سال می گذرد و همچنین 30 نفر کارشناس آشنا به موضوع مورد مطالعه صورت گرفته است. و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss ، وزن دهی به شاخص ها در مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و تهیه نقشه ها با استفاده از نرم افزار arc gis، انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که کاربری های پیشنهادی در طرح های هادی از نظر تناسب با نیازهای جوامع روستایی، فقط با نیازهای کالبدی همخوانی دارد. همچنین در بین عوامل موثر در تحقق پذیری کاربری های پیشنهادی، همه عوامل دارای تأثیر یکسان نبوده و عامل مدیریتی- سازمانی مهمترین عامل در این زمینه شناخته شده است. در زمینه عملیاتی شدن کاربری های پیشنهادی، با توجه به اجرا شدن تنها 53 درصد مساحت کاربری های پیشنهادی می توان نتیجه گرفت که تحقق پذیری کاربری های پیشنهادی در این روستاها ضعیف بوده اما همین میزان اجرا شده با کاربری های نقشه پیشنهادی تطابق لازم را دشته است.